Przepisy nowej ustawy VAT

Projektowane Przepisy Nowej Ustawy VAT

Stan przepisów na dzień: 14.11.2025

Uwagi do projektowanych przepisów prosimy zgłaszać na adres: kontakt@nowaustawavat.pl

Rozdział 1 - Przepisy ogólne

Rozdział 1. Przepisy ogólne

Art. 1 [Podatek]

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”.
Podatek stanowi dochód budżetu państwa.

Art. 2 [Słownik]

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.);
państwie trzecim – rozumie się przez to państwo, które nie jest członkiem Unii Europejskiej;
VAT UE – rozumie się przez to podatek od wartości dodanej obowiązujący na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska,
sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów, odpłatne świadczenie usług, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – dokonane na terytorium kraju
Dyrektywie VAT – rozumie się przez to Dyrektywę 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
systemie gazowym – rozumie się przez to system gazowy znajdujący się na terytorium Unii Europejskiej lub jakąkolwiek sieć połączoną z takim systemem;
wyrobach akcyzowych – rozumie się przez to wyroby akcyzowe w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyłączeniem gazu dostarczanego w systemie gazowym;
systemie elektroenergetycznym – rozumie się przez to system elektroenergetyczny w rozumieniu przepisów prawa energetycznego;
Ordynacji podatkowej – rozumie się przez to ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa;
ex – rozumie się przez to zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej;
fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą;
pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony;
podmiocie prowadzącym skład podatkowy – rozumie się przez to podmiot, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym;
zarejestrowanym odbiorcy – rozumie się przez to podmiot, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym;
rachunku VAT – rozumie się przez to rachunek VAT, o którym mowa w:
1. 62a ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe,
2. 3b ust. 1 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych;
ustawie o zarządzie sukcesyjnym – rozumie się przez to ustawę z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw;
przedsiębiorstwie w spadku – rozumie się przez to przedsiębiorstwo w spadku w rozumieniu ustawy o zarządzie sukcesyjnym;
zarządzie sukcesyjnym – rozumie się przez to zarząd sukcesyjny w rozumieniu ustawy o zarządzie sukcesyjnym;
ustawie o PIT – rozumie się przez to ustawę z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Art. 3 [Terytorium UE]

Na potrzeby tej ustawy:

Księstwo Monako traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej.
Suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru.
Następujące terytoria traktuje się jako wyłączone z terytorium Unii Europejskiej:

wyspę Helgoland, terytorium Buesingen (Republika Federalna Niemiec),
Ceutę, Melillę, Wyspy Kanaryjskie (Królestwo Hiszpanii)
Livigno, Campione d’Italia, włoską część jeziora Lugano (Republika Włoska),
francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Republika Francuska),
Górę Athos (Republika Grecka),
Wyspy Alandzkie (Republika Finlandii)

Art. 4 [Właściwość organów]

Właściwym dla podatnika organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na:
miejsce zamieszkania – dla osób fizycznych zamieszkujących w Polsce
adres siedziby – dla osób prawnych oraz jednostek nieposiadających osobowości prawnej, jeżeli posiadają siedzibę na terytorium kraju
stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju – dla pozostałych podatników.
W przypadku podatników nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju – właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście zwany dalej „naczelnikiem drugiego urzędu skarbowego”;.
W przypadku podatników:
o których mowa w art. 109b,
korzystających z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9,
działających w charakterze pośredników na rzecz podatników korzystających z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9,
korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113b ust. 1 – właściwym organem podatkowym jest naczelnik drugiego urzędu skarbowego;

W przypadku podatników:
1. o których mowa w art. 130a pkt 2 i art. 138b ust. 1, oraz podmiotów zagranicznych, o których mowa w art. 131 pkt 2, zidentyfikowanych na potrzeby procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim konsumpcji, o którym mowa w art. 130a pkt 2a, art. 131 pkt 3a i art. 138a pkt 4, jest Rzeczpospolita Polska,
2. działających w charakterze pośredników na rzecz podatników korzystających z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, dla których państwem członkowskim konsumpcji, o którym mowa w art. 130a pkt 2a, art. 131 pkt 3a i art. 138a pkt 4, jest Rzeczpospolita Polska
3. korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113a ust. 1 – właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego;

W przypadku przedsiębiorstwa w spadku właściwym organem podatkowym jest organ podatkowy, który był właściwy dla zmarłego podatnika w dniu jego śmierci.
W przypadku grupy VAT właściwym organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla przedstawiciela grupy VAT.

Art. 5 [Ulgi i zwolnienia z innych ustaw]

Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych ustaw nie mają zastosowania do podatku od towarów i usług.

Art. 6 [Wyłączenie stosowania ustawy]

Przepisów ustawy nie stosuje się do:
transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że nabywca zamierza prowadzić nabyte przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa;
czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.
Zorganizowana części przedsiębiorstwa to zespół składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, które łącznie są wystarczające do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.

Art. 7 [Nadużycie prawa]

Jeżeli podatnik wykona czynności z nadużyciem prawa, wówczas czynności te wywołują wyłącznie takie skutki podatkowe do jakich doszłoby, gdyby nie nastąpiło nadużycie prawa.
Przez nadużycie prawa rozumie się dokonanie czynności, które literalnie spełniają warunki ustanowione w przepisach ustawy, jednakże mają na celu osiągnięcie takich korzyści podatkowych, które są sprzeczne z celami ustawy.

Art. 8 [Publikacja przepisów i orzecznictwa TSUE]

Minister właściwy do spraw finansów, w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie internetowej urzędu go obsługującego, publikuje w języku polskim oraz angielskim:

aktualną treść przepisów ustawy oraz rozporządzeń wydanych na jej podstawie w sposób, który zapewnia łatwe przeglądanie i wyszukiwanie przepisów oraz rozporządzeń;
wszystkie wyroki i postanowienia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Opinie Rzecznika Generalnego dotyczące podatku oraz podatku od wartości dodanej, w sposób który zapewnia wyszukiwanie tematyczne wyroków, postanowień i opinii, w języku polskim oraz angielskim.

Art. 9 [Nomenklatura Scalona]

Jeżeli w ustawie lub rozporządzeniach wydawanych na podstawie ustawy powoływane są symbole Nomenklatury Scalonej (CN) lub klasyfikacji statystycznych (PKWiU), wówczas rozumie się przez to odpowiednio Nomenklaturę Scaloną według Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej lub Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wydaną na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

(Powyższe propozycje przepisów są na etapie opracowywania projektu i podlegają dalszym konsultacjom.)

Rozdział 2 - Zakres opodatkowania

Art. 10 [Zakres opodatkowania]

1. Opodatkowaniu podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów
odpłatne świadczenie usług
odpłatny eksport towarów
odpłatne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów
odpłatna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
odpłatny import usług
import towarów

– dokonane na terytorium kraju

8. towary w przypadku likwidacji spółki lub zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez osobę fizyczną

Opodatkowanie podatkiem jest niezależnie od tego, czy czynności zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Art. 11 [Definicja dostawy]

Dostawa towarów to przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Towarami są:
1. rzeczy oraz ich części;
2. wszelkie postacie energii;
3. udziały w nieruchomości.
Dostawę towarów stanowi również: 1.przeniesienie prawa własności towaru w zamian za odszkodowanie, z nakazu wydanego przez organ władzy publicznej lub w jego imieniu albo z mocy prawa; 2.przekazanie towaru na podstawie:
1. umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub umowy podobnej, zawartej na czas określony, w wyniku której zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty
2. umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności,

– jeżeli umowa przewiduje, że prawo własności zostanie przeniesione w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową, nie później niż z zapłatą ostatniej raty;

przekazanie towaru na podstawie umowy komisu między komitentem a komisantem, jak również przekazanie tego towaru przez komisanta nabywcy;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6;
aport do spółki kapitałowej towarów lub praw, o których mowa w pkt 5,6.
Za odpłatną dostawę towarów uznaje się nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeśli podatnik odliczył w całości lub w części podatek naliczony od tych towarów.
Nie stanowi odpłatnej dostawy towarów nieodpłatne przekazanie prezentów małej wartości lub próbek.
Prezentami małej wartości są towary wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, których jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia nie przekraczają 30 zł bez podatku.
Próbką jest egzemplarz towaru lub jego niewielka ilość, którego przekazanie ma na celu promocję towarów podatnika lub ma skłaniać otrzymującego do zakupu promowanego towaru.

Art. 12 [Definicja świadczenia usług]

Świadczenie usług to każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów.
Świadczeniem usług jest również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych;
zobowiązanie do zaniechania działania lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług na podstawie nakazu wydanego przez organ władzy publicznej lub w jego imieniu lub z mocy prawa.

W przypadku, gdy podatnik refakturuje usługi, czyli nabywa usługi we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, uznaje się, że podatnik ten najpierw nabył dla siebie refakturowane usługi i następnie wyświadczył te usługi na rzecz tej osoby trzeciej.
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się:

wszelkie nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza tego podatnika;
nieodpłatne użycie towarów:
1. należących do podatnika lub
2. używanych przez niego na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub podobnej umowy,

– do celów innych niż jego działalność gospodarcza, jeżeli podatnik odliczył w całości lub w części podatek naliczony od tych towarów.

Nie stosuje się ust. 4 pkt 2 w przypadku nieodpłatnego użycia pojazdów samochodowych, jeżeli te pojazdy podatnik traktuje jako wykorzystywane zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Art. 13 [Definicja WDT]

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, dalej „WDT”, to dostawa towarów w wyniku której towary są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, dokonywana na rzecz nabywcy, który jest:

podatnikiem VAT UE zidentyfikowanym na potrzeby VAT UE w innym państwie członkowskim,
osobą prawną, która nie jest podatnikiem VAT UE, zidentyfikowaną na potrzeby VAT UE w innym państwie członkowskim
innym podmiotem, działającym lub zamieszkującym na terytorium innego państwa członkowskiego, jeśli przedmiotem WDT są nowe środki transportu.

WDT nie występuje, jeśli dostawca jest zwolniony z podatku z uwagi na poziom sprzedaży.
W przypadku dostawy nowych środków transportu WDT występuje nawet wówczas, gdy dostawca jest zwolniony z podatku z uwagi na poziom sprzedaży.
W przypadku dostawy wyrobów, które zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, WDT występuje nawet wówczas, gdy nabywca nie jest zidentyfikowany na potrzeby VAT.
Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie uznaje się dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, oraz towarów opodatkowanych według zasad określonych w art. 120 ust. 4 i 5.

Art. 14 [Przemieszczenie towarów – WDT]

Za odpłatne WDT uznaje się przemieszczenie towarów podatnika z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, jeżeli towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Przemieszczenie towarów podatnika nie stanowi WDT w przypadku, gdy:

1) towary są przemieszczane w celu dokonania przez podatnika dostawy tych towarów i towary te będą przez tego podatnika instalowane lub montowane w państwie zakończenia przemieszczenia

2) przemieszczenie towarów następuje w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość;

3) towary są przemieszczane na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie transportu pasażerskiego wykonywanego na terytorium Unii Europejskiej w celu dokonania ich dostawy na pokładach tych pojazdów;

4) podatnik przemieszcza towary w celu dokonania ich eksportu;

5) podatnik przemieszcza towary w celu dokonania ich WDT z terytorium państwa członkowskiego zakończenia przemieszczenia;

6) towary są przemieszczane w celu wykonania na nich prac lub usług wyceny, o ile towary te po wykonaniu tych prac lub usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju;

7) towary mają być przez podatnika czasowo używane w państwie zakończenia przemieszczenia, w celu świadczenia usług przez tego podatnika;

8) towary mają być czasowo używane przez tego podatnika w państwie zakończenia przemieszczenia, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące i po spełnieniu warunków na jakich import takich towarów byłby zwolniony od cła z uwagi na ich przywóz czasowy;

9) przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.

Jeśli ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 2, WDT powstaje w momencie ustania tych okoliczności.

Art. 15 [Definicja WNT]

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej zwane „WNT”) to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku tego nabycia są wysyłane lub transportowane z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju, w przypadku, gdy:

1) nabywcą towarów jest:

podatnik w rozumieniu art. 23 ust. 1 i towary są nabywane w związku z jego działalnością gospodarczą,
osoba prawna niebędąca podatnikiem

2) dostawcą jest podatnik VAT UE

WNT występuje bez względu na to, kim jest nabywca towarów lub dostawca towarów, jeśli przedmiotem WNT są nowe środki transportu.

Art. 16 [Brak powstania WNT]

WNT nie występuje w przypadku, gdy:

1) przedmiotem nabycia są towary, których import byłby zwolniony z podatku na podstawie art. …

2) nabywcą towarów jest:

podatnik, którego sprzedaż jest zwolniona z uwagi na poziom sprzedaży
podatnik, który wykonuje wyłącznie czynności zwolnione z podatku
rolnik ryczałtowy, który nabywa towary dla prowadzonej działalności rolniczej
osoba prawna niebędąca podatnikiem

– jeżeli całkowita wartość netto WNT nie przekroczyła w poprzednim roku ani trakcie danego roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

3) dostawa towarów:

jest dokonywana przez podatnika VAT UE korzystającego ze zwolnienia odpowiadającego zwolnieniu z uwagi na poziom sprzedaży,
dotyczy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków i jest opodatkowana na zasadzie uproszczonego mechanizmu VAT marża
jest dokonywana przez organizatora aukcji lub licytacji, dotyczy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków i do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem VAT UE, wyłączające uznanie tej dostawy za WDT

4) towary są przemieszczane w celu dokonania przez podatnika dostawy tych towarów i towary te będą przez tego podatnika instalowane lub montowane na terytorium kraju

Jeśli przedmiotem WNT są nowe środki transportu lub wyroby akcyzowe, wówczas nie ma zastosowania ust. 1 pkt 2 i 3 lit a).
Przy ustalaniu limitu wartości WNT, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie uwzględnia się:

kwoty VAT UE należnego lub zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary są przemieszczane,
wartości WNT nowych środków transportu,
wartości WNT wyrobów akcyzowych.
W przypadku, gdy kwota 50.000 zł, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zostaje przekroczona w trakcie roku uznaje się, że WNT powstaje od pierwszej transakcji, przy której przekroczona zostaje ta kwota.
Ze zwolnienia WNT, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, można zrezygnować. W celu zrezygnowania z tego zwolnienia należy:
złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia na piśmie albo
podać dokonującemu dostawy towarów numer identyfikacyjny VAT.
Ze zwolnienia można ponownie skorzystać. W tym celu należy zawiadomić na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania WNT. Zawiadomienie to należy złożyć przed początkiem miesiąca, w którym podatnik zamierza dokonać WNT korzystając ze zwolnienia.

Art. 17 [Przemieszczenie towarów – WNT]

Za odpłatne WNT uznaje się przemieszczenie towarów podatnika VAT UE z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Przemieszczenie towarów podatnika nie stanowi WNT w przypadku, gdy:

1) towary są przemieszczane w celu dokonania przez podatnika dostawy tych towarów i towary te będą przez tego podatnika instalowane lub montowane na terytorium kraju

2) przemieszczenie towarów następuje w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość;

4) podatnik przemieszcza towary w celu dokonania ich eksportu;

5) podatnik przemieszcza towary w celu dokonania ich WDT z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego;

6) towary są przemieszczane w celu wykonania na nich prac lub usług wyceny, o ile towary te po wykonaniu tych prac lub usług zostaną z powrotem przemieszczone z terytorium kraju na terytorium państwa, z którego zostały przemieszczone;

7) towary mają być przez podatnika czasowo używane na terytorium kraju, w celu świadczenia usług przez tego podatnika;

8) towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące i po spełnieniu warunków na jakich import takich towarów byłby zwolniony od cła z uwagi na ich przywóz czasowy;

9) przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.

Jeśli ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 2, WNT powstaje w momencie ustania tych okoliczności.

Art. 18 [Przemieszczenie towarów – siły zbrojne, WNT]

Za odpłatne WNT uznaje się również przemieszczenie towarów z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju przez:

siły zbrojne Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego,
siły zbrojne państw członkowskich biorących udział w działaniach obronnych prowadzonych w celu realizacji działania Unii Europejskiej w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony

– jeżeli towary są wykorzystywane do ich użytku lub do użytku towarzyszącego im personelu cywilnego, w przypadku gdy towary nie zostały nabyte przez te siły zbrojne zgodnie z ogólnymi zasadami regulującymi opodatkowanie podatkiem VAT UE na krajowym rynku jednego z państw członkowskich dla sił zbrojnych odpowiednio Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego lub państwa członkowskiego biorącego udział w działaniach obronnych prowadzonych w celu realizacji działania Unii Europejskiej w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, jeżeli import tych towarów nie podlegałby zwolnieniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 9.

Art. 19 [Import usług]

Import usług to nabycie usług, których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium kraju, w przypadku gdy:

1) usługobiorcą jest podatnik w rozumieniu art. 23 ust. 1 lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, posiadająca na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeśli to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej bierze udział w nabyciu tej usługi

2) usługodawcą jest podatnik, nieposiadający na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a przypadku usług związanych z nieruchomościami podatnik ten dodatkowo nie jest zarejestrowany dla celów VAT w kraju

Art. 20 [Eksport towarów]

Eksport towarów to dostawa towarów, w wyniku której towary są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej.
W eksporcie towarów wysyłka lub transport towarów mogą być dokonane przez dostawcę, jak i przez nabywcę, o ile nabywca ma siedzibę poza terytorium kraju.
Nie dochodzi do eksportu towarów, które są transportowane przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Art. 21 [Import towarów]

Import towarów to przywóz towarów z poza terytorium Unii Europejskiej na terytorium Unii Europejskiej.
Nie dochodzi do importu towarów wykorzystywanych do budowy lub utrzymania mostów transgranicznych lub wspólnych odcinków dróg, jeśli została zawarta umowa między Rzecząpospolitą Polską a państwem trzecim w sprawie budowy lub utrzymania mostów transgranicznych lub wspólnych odcinków dróg i w odniesieniu do tej umowy została wydana decyzja Rady Unii Europejskiej upoważniająca do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 2 ust. 1 lit d dyrektywy VAT.

Art. 22 [Zaprzestanie działalności]

W przypadku zaprzestania działalności towary wytworzone lub nabyte i niesprzedane na moment zaprzestania działalności, podlegają opodatkowaniu podatkiem, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do tych towarów.
Przez zaprzestanie działalności rozumie się:

rozwiązanie spółki cywilnej lub spółki handlowej, która nie posiada osobowości prawnej
zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu przez osobę fizyczną zarejestrowaną jako podatnik VAT
zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu przez przedsiębiorstwo w spadku zarejestrowane jako podatnik VAT
brak wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy, w przypadku osób fizycznych lub przedsiębiorstwa w spadku zarejestrowanych jako podatnicy VAT,
wygaśnięcie zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (dz. u. z 2025 r. poz. 237).

Nie dochodzi do zaprzestania działalności, jeśli osoba fizyczna lub przedsiębiorstwo w spadku zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, zgodnie z odpowiednimi przepisami o działalności gospodarczej.

(Powyższe propozycje przepisów są na etapie opracowywania projektu i podlegają dalszym konsultacjom.)

Rozdział 3 - Podatnik

Art. 23 [Podatnik – podmiot prowadzący działalność gospodarczą]

Podatnikami są osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców, podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, rolników, osób wykonujących wolne zawody oraz działalność polegającą na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności wykonywanych na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, jeśli osoba wykonująca tę działalność jest związana ze zlecającym stosunkiem prawnym określającym warunki pracy, wynagrodzenie i odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich.
Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się również usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi zadaniami.
Organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy uznaje się za podatnika w zakresie czynności wykonywanych przez te podmioty na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Podatnikiem jest każda osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje okazjonalnie wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

Art. 24 [Podatnik – podmiot zobowiązany do rozliczenia VAT]

Osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które:

1) dokonują WNT

2) dokonują importu usług

– są podatnikami w stosunku do dokonanego WNT lub importu usług.

Osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej nabywające towary są w drodze wyjątku podatnikami w stosunku do dokonanego nabycia towarów, jeżeli miejsce dostawy znajduje się na terytorium kraju i spełnione są łącznie następujące warunki:

1) dokonującym ich dostawy jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju i podatnik ten nie jest zarejestrowany dla celów VAT w kraju

2) nabywcą jest podatnik w rozumieniu art. 23 ust. 1, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana dla celów VAT w kraju

W przypadku dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, ust. 2 ma zastosowanie również wówczas, gdy dostawca jest zarejestrowany w kraju dla celów VAT.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 – 3 usługodawca lub dostawca towaru nie rozlicza podatku należnego od sprzedaży. Art. 25 [Rejestracja dla celów VAT]

Podatnicy są obowiązani do rejestracji swojej działalności dla celów VAT, przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem.
Zgłoszenie rejestracyjne składa się do naczelnika urzędu skarbowego.
Na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.
Podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione z VAT lub zwolnieni z VAT z uwagi na poziom sprzedaży, nie mają obowiązku rejestracji swojej działalności dla celów VAT, ale mogą dokonać takiej rejestracji.
Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego” albo jako „podatnika VAT zwolnionego” w przypadku podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione z VAT lub podatników zwolnionych z VAT z uwagi na poziom sprzedaży.
Jeśli podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione z VAT rozpoczną wykonywanie innych czynności niż zwolnione z VAT, wówczas mają obowiązek do rejestracji swojej działalności dla celów VAT lub do aktualizacji swojego zgłoszenia przed dniem dokonania pierwszej czynności innej niż zwolnionej z VAT.
Jeśli podatnicy zwolnieni z VAT z uwagi na poziom sprzedaży utracą lub zrezygnują z prawa do zwolnienia, wówczas mają obowiązek do rejestracji swojej działalności dla celów VAT lub do aktualizacji swojego zgłoszenia przed dniem dokonania pierwszej czynności innej niż zwolnionej z VAT.
Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, którzy skorzystają ze zwolnienia z uwagi na poziom sprzedaży, zmieniają status rejestracji na podatnika VAT zwolnionego.

Art. 26 [Nie dokonanie rejestracji]

Naczelnik urzędu skarbowego nie dokonuje rejestracji podatnika dla celów VAT, bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli:

1) dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym są niezgodne z prawdą lub

2) podatnik ten nie istnieje, lub

3) mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z tym podatnikiem albo jego pełnomocnikiem, lub

4) podatnik albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego, lub

5) z posiadanych informacji wynika, że podatnik może prowadzić działania z zamiarem wykorzystania działalności banków w rozumieniu art. 119zg pkt 1 Ordynacji podatkowej lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi w rozumieniu art. 119zg pkt 9 Ordynacji podatkowej, lub

6) wobec tego podatnika sąd orzekł, na podstawie odrębnych przepisów, zakaz prowadzenia działalności gospodarczej.

Art. 27 [Wykreślenie z rejestru podatników VAT]

Naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu z rejestru podatników VAT podatnika, który:

zmarł
został zlikwidowany, w przypadku spółek kapitałowych
zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej
zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej na okres co najmniej 6 kolejnych miesięcy
nie składał deklaracji o podatku za 3 kolejne miesiące i pomimo wezwania go przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, nie złożył zaległych deklaracji niezwłocznie po otrzymaniu wezwania
w złej wierze wystawiał faktury lub faktury korygujące dokumentujące czynności, które nie zostały dokonane
prowadząc działalność gospodarczą wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że dostawcy lub nabywcy biorący udział pośrednio lub bezpośrednio w dostawie tego samego towaru lub usługi uczestniczą w nierzetelnym rozliczaniu podatku w celu odniesienia korzyści majątkowej.

Naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu z rejestru podatników VAT podatnika, bez powiadamiania o tym podatnika, jeżeli:

podatnik nie istnieje
nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem ani jego pełnomocnikiem, pomimo udokumentowanych prób skontaktowania się z podatnikiem lub pełnomocnikiem,
dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym okażą się niezgodne z prawdą i pomimo wezwania podatnika przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, podatnik nie dokonał aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego
podatnik albo jego pełnomocnik uporczywie nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celno-skarbowego, dyrektora izby administracji skarbowej lub Szefa Krajowej Administracji Skarbowej
posiadane informacje wskazują na prowadzenie przez podatnika działań z zamiarem wykorzystania działalności banków w rozumieniu art. 119zg pkt 1 Ordynacji podatkowej lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi w rozumieniu art. 119zg pkt 9 Ordynacji podatkowej
wobec tego podatnika sąd orzekł zakaz prowadzenia działalności gospodarczej

Jeżeli w okresie zawieszenia działalności gospodarczej podatnik będzie jednak wykonywał czynności podlegające podatkowi, jest on obowiązany przed dniem:

1) zawieszenia działalności gospodarczej albo

2) rozpoczęcia wykonywania takich czynności w okresie zawieszenia działalności gospodarczej

– zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. W takiej sytuacji naczelnik urzędu skarbowego nie wykreśla podatnika z rejestru albo przywraca zarejestrowanie podatnika jako podatnika VAT.

Art. 28 [Przywrócenie zarejestrowania]

Podatnik wykreślony z uwagi na zawieszenie działalności gospodarczej zostaje zarejestrowany bez konieczności składania zgłoszenia rejestracyjnego ponownie, jako podatnik VAT, z dniem wznowienia wykonywania działalności gospodarczej, ze statusem takim, jaki posiadał przed dniem zawieszenia tej działalności.
Naczelnik urzędu skarbowego przywraca zarejestrowanie podatnika, wykreślonego na podstawie art. 27 ust. 2 pkt 5, jako podatnika VAT czynnego bez konieczności składania zgłoszenia rejestracyjnego, jeżeli podatnik udowodni, że prowadzone przez niego działania nie są realizowane z zamiarem, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, albo wyjdą na jaw inne okoliczności lub dowody, z których wynikał brak tego zamiaru.

Art. 29 [Rejestracja dla celów VAT UE]

Podatnik dokonujący WDT, WNT, importu usług lub sprzedaży usług rozliczanej przez nabywcę w innym państwie członkowskim, jest obowiązany do rejestracji, jako podatnik VAT UE.
Zgłoszenie rejestracyjne składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony jest przez naczelnika urzędu skarbowego rejestrowany również, jako podatnik VAT UE, bez konieczności składania odrębnego wniosku przez podatnika.
Wykreślenie podatnika z rejestru VAT, jako podatnika VAT czynnego lub zwolnionego oznacza również wykreślenie podatnika jako podatnika VAT UE.
Na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego lub inna wyznaczona przepisami wykonawczymi jednostka organizacyjna, jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.
Podatnicy przy dokonywaniu WDT, WNT, importu usług lub sprzedaży usług rozliczanej przez nabywcę w innym państwie członkowskim, przemieszczenia towarów w procedurze call-off-stock, są obowiązani posługiwać się numerem NIP z prefiksem PL.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć, w drodze rozporządzenia, jednostkę organizacyjną do celów, o których mowa w ust. 5.

Art. 30 [Wzory wniosków o rejestrację]

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1) może określić podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego,

2) określi wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT, wzór potwierdzenia zarejestrowania osoby prawnej oraz podatnika jako podatnika VAT UE i wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu,

3) określi niezbędne elementy wniosku i potwierdzenia

– uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji podatników oraz wymagania związane z wymianą informacji o dokonywanych nabyciach i dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, może określić, w drodze rozporządzenia, sposób oraz warunki organizacyjno-techniczne składania w formie elektronicznej zgłoszenia rejestracyjnego i jego aktualizacji oraz zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, a także ich strukturę, uwzględniając potrzebę zapewnienia im bezpieczeństwa, wiarygodności, niezaprzeczalności, nienaruszalności oraz znakowania czasem.

Art. 31 [Wykaz podatników VAT]

Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podatników VAT, zawierający informację o podmiotach:

zarejestrowanych jako podatnicy VAT
w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT.

Wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot jest zarejestrowany dla celów VAT na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia.
Wykaz zawiera następujące dane podmiotów, o których mowa w ust. 1:

1) nazwę lub imię i nazwisko;

2) numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku, jeżeli taki numer został przyznany;

3) status podmiotu:

a) w odniesieniu do którego nie dokonano rejestracji albo który wykreślono z rejestru jako podatnika VAT,
b) zarejestrowanego jako „podatnik VAT czynny” albo „podatnik VAT zwolniony” oraz status rejestracji jako podatnika VAT UE, w tym podmiotu, którego rejestracja została przywrócona;

4) numer identyfikacyjny REGON, o ile został nadany;

5) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile został nadany;

6) adres siedziby – w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną;

7) adres stałego miejsca prowadzenia działalności albo adres miejsca zamieszkania, w przypadku nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności – w odniesieniu do osoby fizycznej;

8) w przypadku podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, za wyjątkiem podmiotu wykreślonego z rejestru VAT z uwagi na zawieszenie działalności gospodarczej:

imiona i nazwiska osób wchodzących w skład organu uprawnionego do reprezentowania podmiotu oraz ich numery identyfikacji podatkowej;
imiona i nazwiska prokurentów oraz ich numery identyfikacji podatkowej;
imię i nazwisko lub nazwę wspólnika oraz jego numer identyfikacji podatkowej;

11) daty rejestracji, odmowy rejestracji albo wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT;

12) podstawę prawną odpowiednio odmowy rejestracji, wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT;

13) numery rachunków rozliczeniowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której podmiot jest członkiem, otwartych w związku z prowadzoną przez członka działalnością gospodarczą:

a) wskazanych w zgłoszeniu identyfikacyjnym lub zgłoszeniu aktualizacyjnym oraz
b) potwierdzonych przy wykorzystaniu STIR w rozumieniu art. 119zg pkt 6 Ordynacji podatkowej, z wyjątkiem rachunków prowadzonych przez Narodowy Bank Polski.
Informacje o numerach rachunków, o których mowa w ust. 3 pkt 13 lit. a, będących rachunkami, o których mowa w art. 119zh pkt 2-9 Ordynacji podatkowej, są przekazywane do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej przy wykorzystaniu STIR w rozumieniu art. 119zg pkt 6 Ordynacji podatkowej. Przepisy art. 119zp § 1 pkt 1, § 2 pkt 1 lit. a i b, art. 119zq pkt 1 oraz art. 119zr § 1 i 2 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.
Wykaz nie zawiera informacji o numerach rachunków rozliczeniowych w odniesieniu do podmiotów o których mowa w ust. 1 pkt 2.
Podanie do publicznej wiadomości danych zawartych w wykazie nie narusza przepisów o tajemnicy skarbowej.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej wykreśla podmiot z wykazu po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji podmiotu jako podatnika VAT albo wykreślił podmiot z rejestru jako podatnika VAT.
Wykaz jest aktualizowany w dni robocze, raz na dobę.
Dostęp do wykazu jest możliwy także za pośrednictwem systemu teleinformatycznego Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Naczelnik urzędu skarbowego, z urzędu lub na wniosek, usuwa lub prostuje dane inne niż dane osobowe zawarte w wykazie niezgodne ze stanem rzeczywistym.
Podmiot, którego dane zostały zawarte w wykazie, może złożyć do naczelnika urzędu skarbowego wniosek o usunięcie lub sprostowanie danych innych niż dane osobowe niezgodnych ze stanem rzeczywistym wraz z uzasadnieniem.
Naczelnik urzędu skarbowego odmawia, w drodze decyzji, usunięcia lub sprostowania danych innych niż dane osobowe zawartych w wykazie wskazanych we wniosku podmiotu, jeżeli spowodowałoby to niezgodność ze stanem rzeczywistym.

(Powyższe propozycje przepisów są na etapie opracowywania projektu i podlegają dalszym konsultacjom.)

Rozdział 4 - Obowiązek podatkowy

Art. 32 [Obowiązek podatkowy – zasady ogólne]

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub z chwilą wykonania usługi.
Jeśli usługi są odbierane częściowo i dla każdej części odbieranej usługi określona została zapłata, wówczas usługa jest wykonana z chwilą wykonania danej części usługi, dla tej części usługi.
Jeśli dla świadczonej usługi zostały określone następujące po sobie okresy rozliczeniowe i dla tych okresów rozliczeniowych określona została zapłata, usługa zostaje wykonana z upływem każdego okresu rozliczeniowego, do momentu zakończenia świadczenia usługi. Jeśli dla danej usługi określone zostały okresy rozliczeniowe dłuższe niż rok, wówczas usługa zostaje wykonana z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio dla dostaw towarów.
Jeśli przed dokonaniem dostawy towarów lub przed wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty związaną z tą dostawą towarów lub świadczeniem usługi, wówczas obowiązek podatkowy powstaje w momencie otrzymania zapłaty, w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Art. 33 [Obowiązek podatkowy – metoda kasowa]

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty w przypadku następujących czynności:

świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. ……….;
wydania towarów przez komitenta komisantowi na podstawie umowy komisu,
przeniesienia prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienia prawa własności towarów z mocy prawa,
dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów,
świadczenia, na podstawie odrębnych przepisów, na zlecenie sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury usług związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, z wyjątkiem usług stanowiących import usług, rozliczanych przez nabywcę

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, jeśli te dotacji, subwencje i dopłaty o podobnym charakterze mają bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Obowiązek podatkowy w przypadkach ust. 1 i ust. 2 powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Art. 34 [Obowiązek podatkowy – wystawienie faktury]

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, w przypadku dokonywania na rzecz innego podatnika następujących czynności:

świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych,
dostawy książek drukowanych (CN ex 4901 10 00, 4901 91 00, ex 4901 99 00 i 4903 00 00) – z wyłączeniem map i ulotek – oraz gazet, czasopism i magazynów, drukowanych (CN 4902),
czynności polegających na drukowaniu książek (CN ex 4901 10 00, 4901 91 00, ex 4901 99 00 i 4903 00 00) – z wyłączeniem map i ulotek – oraz gazet, czasopism i magazynów (CN 4902).

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, w przypadku dokonywania następujących czynności:

dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,
świadczenia usług:

telekomunikacyjnych,
wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy,
najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego
Jeśli podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu na wystawienie faktury. Jeśli termin wystawienia faktury nie został określony, obowiązek podatkowy powstaje z momentem upływu terminu płatności.

Art. 35 [Obowiązek podatkowy – import towarów]

Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego.
W przypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2447”.
W przypadku objęcia towarów procedurą: składowania celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego, tranzytu, wolnego obszaru celnego, jeżeli od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.

Art. 36 [Obowiązek podatkowy – WDT]

W WDT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy.
W przypadku WDT dokonywanego w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc, dostawa jest dokonana z upływem każdego miesiąca, do czasu zakończenia dostawy tych towarów.
W przypadku przemieszczenia towarów, które stanowi WDT, obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonania tego przemieszczenia.
Jeśli ustaną okoliczności, o których mowa w art. 14 ust. 2, obowiązek podatkowy w WDT powstaje w momencie ustania tych okoliczności.

Art. 37 [Obowiązek podatkowy – WNT]

W WNT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez dostawcę towaru, nie później niż 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do dostawy towaru będącego przedmiotem WNT.
W przypadku, gdy dostawa towaru będącego przedmiotem WNT, będzie dokonywana w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc, dostawa jest dokonana z upływem każdego miesiąca, do czasu zakończenia dostawy tych towarów.
W przypadku przemieszczenia towarów, które stanowi WNT, obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonanie tego przemieszczenia.
Jeśli ustaną okoliczności, o których mowa w art. 17 ust. 2, obowiązek podatkowy w WDT powstaje w momencie ustania tych okoliczności.

(Powyższe propozycje przepisów są na etapie opracowywania projektu i podlegają dalszym konsultacjom.)

Rozdział 5 - Miejsce świadczenia: dostawa towarów, WNT, import towarów

Art. 38 [Miejsce dostawy – dostawa nieruchoma]

W przypadku towarów niewysyłanych ani nie transportowanych – miejscem dostawy jest miejsce, którym towary te znajdują się w chwili dostawy.
Dla towarów instalowanych lub montowanych przez dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane.

Art. 39 [Miejsce dostawy – dostawa ruchoma]

W przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.
W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy i miejscem zakończenia wysyłki lub transportu jest inne państwo członkowskie albo państwo trzecie, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie, według następujących zasad:
wysyłka lub transport towarów są przyporządkowane wyłącznie do dostawy dokonanej na rzecz podmiotu pośredniczącego; podmiotem pośredniczącym jest ten dostawca, który wysyła lub transportuje towar, samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz, oraz nie jest pierwszym w kolejności dostawcą tego towaru;
w przypadku, gdy towar jest wysyłany lub transportowany na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie do dostawy towarów dokonanej przez podmiot pośredniczący, w przypadku gdy podmiot ten przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny VAT nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane;
w przypadku, gdy towar jest wysyłany lub transportowany na terytorium państwa trzeciego, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie do dostawy towarów dokonanej przez podmiot pośredniczący, w przypadku gdy z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie;
jeśli wysyłka lub transport towarów jest dokonywana przez:
1. pierwszego w kolejności dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie
2. ostatniego w kolejności nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej na jego rzecz;
dostawę, która:
1. poprzedza dostawę, do której przyporządkowano wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po dostawie, do której przyporządkowano wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
3. W przypadku, gdy:
towary znajdują się w państwie trzecim w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu, oraz
dostawa jest dokonywana przez podatnika, który jest również podatnikiem z tytułu importu tych towarów,

– uznaje się, że miejsce tej dostawy towarów znajduje się w państwie członkowskim importu towarów.

Art. 40 [Miejsce dostawy – dostawa gazu i energii w systemie]

W przypadku dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej:

1. dokonywanej na rzecz podmiotu będącego podatnikiem, którego głównym celem nabywania gazu, energii elektrycznej, energii cieplnej lub chłodniczej jest odprzedaż tych towarów w takich systemach lub sieciach dystrybucji i u którego własne zużycie takich towarów jest nieznaczne – miejscem dostawy jest miejsce, gdzie podmiot taki posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczane są te towary – miejsce, gdzie podmiot ten posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a w przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu;
2. dokonywanej na rzecz innych podatników – miejscem dostawy jest miejsce, w którym nabywca korzysta z tych towarów i je zużywa; jeżeli wszystkie te towary lub ich część nie są w rzeczywistości zużyte przez tego nabywcę, towary niezużyte uważa się za wykorzystane i zużyte w miejscu, w którym nabywca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczane są te towary – miejsce, gdzie nabywca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a w przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Art. 41 [Miejsce dostawy – dostawa na pokładach statków, samolotów, pociągów]

W przypadku dostawy towarów na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie części transportu pasażerów wykonywanej na terytorium Unii Europejskiej miejsce dostawy jest miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów.
Na potrzeby ust. 1:
1. przez część transportu pasażerów wykonaną na terytorium Unii Europejskiej rozumie się część transportu zrealizowanego bez zatrzymania na terytorium państwa trzeciego, od miejsca rozpoczęcia transportu pasażerów do miejsca zakończenia transportu pasażerów;
2. przez miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów rozumie się przewidziane pierwsze na terytorium Unii Europejskiej miejsce przyjęcia pasażerów na pokład, w tym również po odcinku podróży poza terytorium Unii Europejskiej;
3. przez miejsce zakończenia transportu pasażerów rozumie się przewidziane ostatnie na terytorium Unii Europejskiej miejsce zejścia z pokładu pasażerów, którzy zostali na niego przyjęci na terytorium Unii Europejskiej, w tym również przed odcinkiem podróży poza terytorium Unii Europejskiej;
4. w przypadku podróży w obie strony, odcinek powrotny transportu uznaje się za transport oddzielny.

Art.42 [Miejsce świadczenia – WNT]

Miejscem opodatkowania WNT jest państwo członkowskie, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów.
Jeżeli nabywca poda numer identyfikacyjny VAT innego państwa członkowskiego niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport, WNT uznaje się za dokonane również w tym innym państwie, chyba że:
1. nabywca wykaże, że transakcja została opodatkowana w państwie zakończenia wysyłki lub transportu; lub
2. nabywca wykaże, że transakcja została uznana za opodatkowaną według uproszczonej procedury trójstronnej dla WNT.
Jeśli nabywcą jest podatnik, który podał numer identyfikacyjny VAT nadany w Polsce, wówczas wyjątek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, ma zastosowanie pod warunkiem, że podatnik wykaże transakcję w informacji podsumowującej, jako transakcję trójstronną.

Art. 43 [Miejsce świadczenia – import towarów]

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
W przypadku gdy towary, w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej, zostaną objęte jedną z następujących procedur:
1. uszlachetniania czynnego,
2. odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
3. składowania celnego,
4. tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,
5. wolnego obszaru celnego

– miejscem importu tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

(Powyższe propozycje przepisów są na etapie opracowywania projektu i podlegają dalszym konsultacjom.)

Rozdział 6 - Miejsce świadczenia usług

Art. 44 [Miejsce świadczenia usług – definicje]

Do celów stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług:

podatnika, który prowadzi również działalność niepodlegającą podatkowi lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług
osobę prawną niebędącą podatnikiem, która jest zidentyfikowana do celów VAT lub VAT UE, uznaje się za podatnika.

Art. 45 [Miejsce świadczenia usług – zasady ogólne B2B]

Miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę działalności gospodarczej.
Jeżeli usługi są świadczone na potrzeby stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się gdzie indziej, niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Jeżeli podatnik nabywający usługi nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, wówczas miejscem świadczenia tych usług jest miejsce stałego zamieszkania lub zwykłego pobytu tego podatnika.

Art. 46 [Miejsce świadczenia usług – zasady ogólne B2C]

Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.
W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Art. 47 [Miejsce świadczenia usług przez pośredników – B2C]

Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja.

Art. 48 [Miejsce świadczenia usług związanych z nieruchomościami]

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Art. 49 [Miejsce świadczenia usług transportu pasażerów]

Miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Art. 50 [Miejsce świadczenia wewnątrzwspólnotowego transportu towarów – B2C]

Miejscem świadczenia usług wewnątrzwspólnotowego transportu towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce gdzie transport towarów się rozpoczyna.
Wewnątrzwspólnotowy transport towarów oznacza każdy transport towarów, którego miejsce rozpoczęcia i miejsce zakończenie znajdują się na terytorium dwóch różnych państw członkowskich
Miejsce rozpoczęcia transportu to miejsce, w którym faktycznie rozpoczyna się transport towarów, niezależnie od pokonanych odległości do miejsca, gdzie znajdują się towary.
Miejsce zakończenia transportu to miejsce, w którym faktycznie kończy się transport towarów.

Art. 51 [Miejsce świadczenia transportu towarów poza UE – B2B]

Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika, który ma siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej dla którego świadczone są te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności, miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu:

1) na terytorium kraju, jeżeli transport jest wykonywany w całości poza terytorium UE – jest terytorium poza UE.

2) na terytorium państwa trzeciego, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju – jest terytorium kraju.

Art. 52 [Miejsce świadczenia transportu towarów – B2C]

Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jeżeli nie jest to wewnątrzwspólnotowy transport towarów, jest miejsce, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Art. 53 [Wstęp na imprezy – B2B]

Miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, w przypadku gdy obecność na nich nie jest wirtualna, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Art. 54 [Usługi w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, edukacji, rozrywki – B2C]

1. Miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

2. W przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 1, dotyczą działalności, która jest transmitowana lub w inny sposób udostępniana wirtualnie, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, w którym podmiot niebędący podatnikiem, na rzecz którego są świadczone te usługi, posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Art. 55 [Usługi pomocnicze do transportu, usługi na majątku ruchomym – B2C]

W przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami usług:

1) pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek lub podobnych usług,

2) wyceny rzeczowego majątku ruchomego oraz na rzeczowym majątku ruchomym

– miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane.

Art. 56 [Usługi restauracyjne i cateringowe]

1. Miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane.

2. W przypadku gdy usługi restauracyjne i cateringowe są faktycznie wykonywane na pokładach statków, statków powietrznych lub pociągów podczas części transportu pasażerów

wykonanej na terytorium Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług jest miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów.

Art. 57 [Usługi krótkoterminowego wynajmu środków transportu]

1. Miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy.

2. Przez krótkoterminowy wynajem rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 dni.

Art. 58 [Usługi wynajmu środków transportu – B2C]

1. Miejscem świadczenia usług wynajmu środków transportu na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

2. Jeśli usługa wynajmu, o której mowa w ust. 1, dotyczy statku rekreacyjnego, miejscem świadczenia takiej usługi jest miejsce, w którym statek rekreacyjny jest faktycznie oddawany do dyspozycji usługobiorcy, o ile usługodawca świadczy usługę ze swojej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się w miejscu oddania statku do dyspozycji usługobiorcy.

Art. 59 [Usługi telekomunikacyjne, nadawcze i elektroniczne – B2C]

1. Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1) usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko w jednym państwie członkowskim;

2) usługi są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, które posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo członkowskie, o którym mowa w pkt 1;

3) całkowita wartość świadczonych usług, bez kwoty VAT, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub kwoty 42 000 zł.

3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego kwota, o której mowa w ust. 2 pkt 3, zostanie przekroczona, przepis ust. 1 stosuje się począwszy od usługi, w związku ze świadczeniem której przekroczono tę kwotę.

4. Podatnik, do którego ma zastosowanie przepis ust. 2, może wskazać jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w ust. 1. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wskazuje miejsce świadczenia usług przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik nie może zmienić miejsca świadczenia usług wcześniej niż po upływie 2 kolejnych lat, licząc od dnia wykonania pierwszej usługi, dla której miejsce świadczenia zostało określone zgodnie z ust. 1.

6. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, może ponownie określić miejsce świadczenia usług zgodnie z ust. 2, po uprzednim zawiadomieniu o rezygnacji z dokonanego wyboru, o którym mowa w ust. 4, przed początkiem miesiąca, w którym rezygnuje z określania miejsca świadczenia usług zgodnie z ust. 1.

Art. 60 [Usługi świadczone na rzecz podmiotów spoza UE – B2C]

1. W przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza UE, usług:

1) sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw,

2) reklamy,

3) doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług,

4) przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń,

5) bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki,

6) dostarczania (oddelegowania) personelu,

7) wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, za które uznaje się również przyczepy i naczepy oraz wagony kolejowe,

8) polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych, systemów elektroenergetycznych lub do sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,

9) przesyłowych:

§ gazu w systemie gazowym,

§ energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym,

§ energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,

10) bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 8 i 9,

11) polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-10

– miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Art. 61 [Usługi turystyki]

1. W przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych w systemie VAT marża, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

2. W przypadku, gdy te usługi turystyki są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

3. W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług turystyki jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Art. 62 [Delegacja do wydania rozporządzenia]

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wskazane w niniejszym rozdziale miejsce świadczenia przy dostawie towarów, wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, imporcie towarów i świadczeniu usług, uwzględniając specyfikę świadczenia niektórych usług, dostawy niektórych towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu niektórych towarów oraz przepisy Unii Europejskiej.

Art. 63 [Zawiadomienie o wyborze miejsca świadczenia]

1. Zawiadomienie o wyborze miejsca opodatkowania albo o rezygnacji z dokonanego wyboru miejsca opodatkowania, o którym mowa w art. 59 ust. 4, podatnik składa za pomocą środków komunikacji elektronicznej, do naczelnika urzędu skarbowego.

2. Zawiadomienie zawiera:

1) informacje o miejscu i celu składania zawiadomienia;

2) dane dostawcy lub podatnika:

a) nazwę lub imię i nazwisko,

b) adres siedziby lub adres miejsca zamieszkania,

c) numer identyfikacji podatkowej;

3) informacje o wyborze miejsca opodatkowania lub o rezygnacji z dokonanego wyboru miejsca opodatkowania, niezbędne do określenia momentu tego wyboru i rezygnacji z niego;

4) dane kontaktowe, w tym numer telefonu i adres poczty elektronicznej, dostawcy lub podatnika, a w przypadku ustanowienia pełnomocnika – dane kontaktowe pełnomocnika.

3. Jeżeli zawiadomienie nie spełnia wymogów naczelnik urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia wzywa do jego uzupełnienia.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia, na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, wzór zawiadomienia.

Rozdział 7 - Podstawa opodatkowania

Art. 64 [Podstawa opodatkowania – zasady ogólne]

1. Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dostawca towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej oraz otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub usług świadczonych przez podatnika.

2. Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, z wyjątkiem kwoty podatku VAT, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze,

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

3. Podstawa opodatkowania nie obejmuje:

1) obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3) kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Art. 65 [Podstawa opodatkowania – nieodpłatne świadczenia, przemieszczenia]

1. W przypadku nieodpłatnej dostawy towarów podstawą opodatkowania jest cena ich nabycia lub wartość, jaką mają te towary w momencie ich dostawy.

2. W przypadku nieodpłatnego świadczenia usług podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

3. W przypadku przemieszczenia towarów uznawanego za WDT lub za WNT, podstawą opodatkowania jest cena nabycia przemieszczanych towarów lub wartość, jaką mają te towary w momencie ich przemieszczenia.

Art. 66 [Podwyższenie podstawy opodatkowania]

W przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty podstawy opodatkowania dokonuje się:

1) w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy – jeżeli wykazano zbyt niską podstawę opodatkowania; albo

2) w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty – jeżeli wykazano podstawę opodatkowania w prawidłowej wysokości i następnie powstała przyczyna do jej zwiększenia.

Art. 67 [Obniżenie podstawy opodatkowania]

1. Podstawę opodatkowania obniża się o:

1) kwoty rabatów i obniżek ceny, udzielonych po dokonaniu sprzedaży;

2) wartość zwróconych towarów lub opakowań;

3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4) wartość zwróconych dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, które miały bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub usług świadczonych przez podatnika.

2. Jeżeli sprzedaż została udokumentowana fakturą, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje się poprzez wystawienie faktury korygującej.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy w którym podatnik:

1) wystawił fakturę korygującą – jeżeli faktura korygująca została wystawiona w postaci faktury ustrukturyzowanej;

2) przesłał fakturę korygującą do Krajowego Systemu e-Faktur – jeżeli faktura korygująca została wystawiona w postaci faktury ustrukturyzowanej w procedurze offline24, w trakcie niedostępności lub awarii systemu;

3) otrzymał potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez nabywcę – jeżeli zgodnie z odpowiednimi przepisami faktura korygująca została wystawiona w innej formie, niż faktura ustrukturyzowana. Jeśli wartość obniżenia podstawy opodatkowania nie przekracza

5 000 zł, podatnik może w takim przypadku dokonać obniżenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym wystawił fakturę korygującą.

4.Warunku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę nie stosuje się w przypadku wystawienia faktury korygującej do transakcji:

1) eksportu towarów;

2) WDT;

3) dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;

4) sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy;

5) sprzedaży na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej;

6) gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługi wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi na fakturze korygującej.

5. W przypadku:

1) importu usług, WNT oraz dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca;

2) zwrotu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze;

– obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania.

6. Jeżeli po dokonaniu WNT nabywca otrzyma zwrot podatku akcyzowego zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego wysłano lub transportowano towary, podstawę opodatkowania obniża się o kwotę zwróconego podatku akcyzowego.

Art. 68 [Podstawa opodatkowania – WNT paliw]

W przypadku WNT towarów, o których mowa w art. xxx, podatnik może określić podstawę opodatkowania według uśrednionych cen tych towarów ogłoszonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Udostępnienie uśrednionych cen następuje w formie komunikatu, publikowanego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego. Ceny te są aktualne na dany miesiąc.

Art. 69 [Podstawa opodatkowania – import towarów]

1. Na podstawę opodatkowania z tytułu importu towarów składają się:

1) wartość celna wynikająca z odpowiednich przepisów celnych;

2) należne cło, podatki, opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów

3) koszty prowizji, opakowania, transportu, ubezpieczenia i podobne koszty dodatkowe, związane z transportem do:

a) pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju lub

b) innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

– jeżeli koszty te nie zostały włączone do wartości celnej.

2. W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów przetworzonych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o elementy wynikające z ust. 1 pkt 2 i 3.

3. W przypadku towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłyby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu oraz elementy wynikające z ust. 1 pkt 2 i 3

4. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju.

Art. 70 [Podstawa opodatkowania – podwójne opodatkowanie transakcji]

1. Podstawy opodatkowania z tytułu importu usług nie ustala się, w przypadku gdy wartość usługi została zaliczona do podstawy opodatkowania WNT lub importu towarów.

2. W przypadku, gdy dostawca towarów instalowanych lub montowanych na terytorium kraju, jest równocześnie importerem tych towarów i podatek z tytułu importu tych towarów zawiera w sobie również podstawę opodatkowania z tytułu dostawy tych towarów z ich montażem lub instalacją, nie wykazuje się odrębnie podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów.

Art. 71 [Podstawa opodatkowania – kurs walut]

1. Dla celów rozliczenia podatku, kwoty w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

2. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

3. Jeśli przed powstaniem obowiązku podatkowego podatnik wystawi fakturę, przeliczenia dokonuje się według zasad z ust. 1 albo 2, według kursu ogłoszonego na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

4. Podatnik może wybrać do rozliczenia podatku zasady przeliczania przychodu wynikające z przepisów o podatku dochodowym. W takim przypadku podatnik musi stosować te zasady dla wszystkich czynności dokonywanych w danym roku podatkowym.

5. W przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi.

6. W przypadku usług wstępu na imprezy masowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 616) kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania wyrażone w walucie obcej mogą być przeliczane na złote zgodnie z przepisami celnymi stosowanymi na potrzeby obliczania wartości celnej importowanych towarów.

Art. 72 [Podstawa opodatkowania – kurs walut przy korektach]

1. W przypadku faktur korygujących zmniejszających lub zwiększających podstawę opodatkowania, przeliczenia walut obcych dokonuje się według zasad przyjętych dla faktury korygowanej.

2. Jeżeli wystawienie faktury korygującej wynika z tego, że pierwotnie wykazano podstawę opodatkowania w prawidłowej wysokości i następnie powstała przyczyna do jej zwiększenia, podatnik może zastosować do przeliczenia walut obcych kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej.

3. W przypadku zbiorczych faktur korygujących lub faktur korygujących dotyczących okresów rozliczeniowych, podatnik może zastosować do przeliczenia walut obcych kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej.

4. Zasad z powyższych ustępów nie stosuje się, jeżeli podatnik wybrał przeliczanie kursów walut według zasad przyjętych dla podatków dochodowych.

Art. 73 [Podstawa opodatkowania – podmioty powiązane]

1. W przypadku gdy między nabywcą a sprzedawcą istnieją powiązania i powiązania te mają wpływ na ustalenie wynagrodzenia oraz wynagrodzenie to jest:

1) niższe od wartości rynkowej, a nabywca nie ma pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

2) niższe od wartości rynkowej, sprzedaż jest zwolniona od podatku, a sprzedawca nie ma pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

3) wyższe od wartości rynkowej, a sprzedawca nie ma pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

– podstawa opodatkowania musi być zgodna z wartością rynkową przyjętą dla danego towaru lub usługi.

2. Przez powiązania rozumie się powiązania w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych dotyczących cen transferowych oraz powiązania wynikające ze stosunku pracy.

3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy wydał uprzednie porozumienie cenowe, o którym mowa w dziale III ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 948).

Rozdział 8 - Stawki podatku

Art. 74 [Podstawowa stawka podatku]

1. Zasadą jest, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 23 procent.
2. Jeżeli inne przepisy ustawy lub rozporządzeń wydanych na jej podstawie przewidują inną stawkę, stosuje się stawkę określoną w tych przepisach.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia:
1) obniżać stawki podatku do wysokości 0 procent, 5 procent lub 8 procent dla określonych towarów lub usług;
2) określać warunki stosowania i czas obowiązywania tych obniżonych stawek –
uwzględniając w szczególności:
a) specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług,
b) przebieg realizacji budżetu państwa,
c) przepisy Unii Europejskiej.

Art. 75 [Obniżona stawka 8% i 5%]

1. Stawkę w wysokości 5 procent stosuje się do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy.
2. Stawkę w wysokości 8 procent stosuje się do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Art. 76 [Stawka 0% – eksport towarów]

1. Stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do eksportu towarów, jeżeli towary zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej.
2. Warunkiem zastosowania stawki, o której mowa w ust. 1, jest posiadanie przez podatnika dowodów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
3. Dowody, o których mowa w ust. 2, powinny być zgromadzone przez podatnika w terminie do złożenia deklaracji podatkowej za drugi okres rozliczeniowy następujący po okresie, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu eksportu towarów.
4. Jeżeli podatnik nie zgromadzi dowodów w terminie, o którym mowa w ust. 3, stosuje stawkę właściwą dla dostawy krajowej i wykazuje tak opodatkowany eksport towarów w deklaracji podatkowej za okres, o którym mowa w ust. 3.
5. Po zgromadzeniu dowodów, o których mowa w ust. 2, podatnik koryguje podatek należny i wykazuje eksport towarów ze stawką 0% w deklaracji za okres, w którym dowody zostały zgromadzone.

Art. 77 [Dowody potwierdzające eksport]

1. Dowodem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest każdy dokument, w formie papierowej lub elektronicznej, z którego jednoznacznie wynika, że towary opuściły terytorium Unii Europejskiej.
2. W szczególności dowodami, o których mowa w ust. 1, są:
1) komunikat IE-599 z systemu AES lub równoważny dokument celny potwierdzający zakończenie procedury wywozu;
2) dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika, z którego wynika wywiezienie towaru poza terytorium Unii Europejskiej;
3) potwierdzenie odbioru towaru poza terytorium UE przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej;
4) inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że towary opuściły terytorium Unii Europejskiej.
3. Dowody, o których mowa w ust. 1, mogą być gromadzone w formie elektronicznej i przechowywane w systemach teleinformatycznych podatnika.

Art. 78 [Stawka 0% – WDT]

1. Stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do WDT.
2. Zastosowanie stawki, o której mowa w ust. 1, jest możliwe, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2) podatnik posiada dowody potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
3) dostawca wykazał tę dostawę w informacji podsumowującej, o której mowa w przepisach o podatku od towarów i usług.
3. Dowody, o których mowa w ust. 2 pkt 2, powinny być zgromadzone przez podatnika w terminie do upływu terminu złożenia deklaracji podatkowej za drugi okres rozliczeniowy następujący po okresie, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.
4. Jeżeli podatnik nie zgromadzi dowodów w terminie, o którym mowa w ust. 3, stosuje stawkę właściwą dla dostawy krajowej i wykazuje tak opodatkowaną dostawę w deklaracji podatkowej za okres, o którym mowa w ust. 3.
5. Po zgromadzeniu dowodów, o których mowa w ust. 2 pkt 2, podatnik może skorygować podatek należny i wykazać tę dostawę ze stawką 0% w deklaracji za okres, w którym zgromadził dowody.

Art. 79 [Dowody potwierdzające WDT]

1. Dowodem potwierdzającym dostarczenie towarów w ramach WDT jest każdy dokument, w formie papierowej lub elektronicznej, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
2. W szczególności dowodami, o których mowa w ust. 1, są:
1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika lub spedytora;
2) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
3) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
4) dokument potwierdzający zapłatę za towar;
5) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
6) inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że towary opuściły terytorium kraju i zostały dostarczone nabywcy w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.
3. Dowody, o których mowa w ust. 1, mogą być gromadzone i przechowywane w formie elektronicznej w systemach teleinformatycznych podatnika.

Art. 80 [Stawka 8% – budownictwo mieszkaniowe]

1. Stawkę podatku w wysokości 8 procent stosuje się do dostawy:
1) obiektów budownictwa mieszkaniowego oraz ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych;
2) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych;
3) budynków instytucji ochrony zdrowia, które świadczą usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską;
4) mikroinstalacji, o których mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, funkcjonalnie związanych z obiektami, o których mowa w pkt 1–3.
2. W przypadku:
1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 metrów kwadratowych, lub
2) lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 metrów kwadratowych
– stawkę podatku w wysokości 8 procent stosuje się wyłącznie do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni odpowiednio 300 metrów kwadratowych lub 150 metrów kwadratowych w całkowitej powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. Do pozostałej części podstawy opodatkowania stosuje się stawkę 23 procent.

Art. 81 [Stawka 8% – budowa, usługi remontowe]

1. Stawkę podatku w wysokości 8 procent stosuje się do usług:
1) budowy lub przebudowy,
2) remontowych,
3) modernizacji lub termomodernizacji,
4) robót konserwacyjnych,
5) robót wykończeniowych
– dotyczących obiektów, lokali i budynków, o których mowa w art. 80 ust. 1.
2. W przypadku:
1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 metrów kwadratowych, lub
2) lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 metrów kwadratowych
– stawkę podatku w wysokości 8 procent stosuje się wyłącznie do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni odpowiednio 300 metrów kwadratowych lub 150 metrów kwadratowych w całkowitej powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. Do pozostałej części podstawy opodatkowania stosuje się stawkę 23 procent.

Projektowane Przepisy Nowej Ustawy VAT

Stan przepisów na dzień: 14.11.2025

Uwagi do projektowanych przepisów prosimy zgłaszać na adres: kontakt@nowaustawavat.pl

Rozdział 1 - Przepisy ogólne

Rozdział 2 - Zakres opodatkowania

Rozdział 3 - Podatnik

Rozdział 4 - Obowiązek podatkowy

Rozdział 5 - Miejsce świadczenia: dostawa towarów, WNT, import towarów

Rozdział 6 - Miejsce świadczenia usług

Rozdział 7 - Podstawa opodatkowania

Rozdział 8 - Stawki podatku

Załącznik 1 do Nowej Ustawy VAT

Załącznik 2 do Nowej Ustawy VAT

Projektowane przepisy - PDF

Zaobserwuj nas:

Fundacja Instytut Podatków i Finansów Publicznych

Przepisy nowej ustawy VAT

Projektowane Przepisy Nowej Ustawy VAT Stan przepisów na dzień: 14.11.2025 Uwagi do projektowanych przepisów prosimy zgłaszać na adres: kontakt@nowaustawavat.pl

Zaobserwuj nas:

Fundacja Instytut Podatków i Finansów Publicznych

Projektowane Przepisy Nowej Ustawy VAT

Stan przepisów na dzień: 14.11.2025

Uwagi do projektowanych przepisów prosimy zgłaszać na adres: kontakt@nowaustawavat.pl